فتح گیشه یا اعتراض اجتماعی (نقد کوتاهی بر بارکد)

فیلم بارکد در دید اول فیلم خوبی ست و بیننده را از هزینه ای که برای فیلم کرده است راضی نگه میدارد اما اگر به جنبه های تکنیکی سینما و هنری نگاه کنیم ابدا یک فیلم صاحب سبک و تازه نیست.

در روزگاری که تماشاگران در سینما به دنبال خندیدن و در کنار خنده شنیدن موضوعاتی مربوط به قضیه آقازادگی و وضعیت نا به سامان اجتماعی مردم هستند کارگردانی به نام آقای کیایی به خوبی از این فرصت (سوء) استفاده میکند و در واقع داستان را از تکنیک از آخر به اول جلو میبرد استفاده از زوج طنز (رادان و کیایی) از دیگر ویژگی هایی ست که میتواند بر فروش فیلم تاثیر بگذارد اما آیا واقعا منظور از این فیلم یک اعتراض اجتماعیست یا یک کمدی برای فتح گیشه؟

در قسمتی از داستان میبینیم که محسن کیایی با استفاده از نام یک روحانی ولو بدون هیچ شباهت ظاهری و باطنی فقط به بهانه ی معرفی کردن خود به اسم آن روحانی ، خود را به جای او جا زده و مسئول حج و زیارت دانشگاه میشود که خب باز هم این سوال مطرح میشود که آیا این گول زدن مخاطب برای خنده است یا یک معضل اجتماعی.داستان شخصیت پردازی خوبی دارد و بازی بازیگران آن نیز به گونه ای است که مخاطب فیلم را دوست بدارد و با استفاده از تکنیک های موجود در فیلم این گونه میشود که فیلم به بهترین فیلم کمدی 

از نگاه بینندگان جشنواره تبدیل میشود.وگرنه فیلم نامه دارای حفره های زیادی است و داستان بیراهه زیاد دارد.

در کل اگر بخواهیم فیلم را در ژانر کمدی فرار دهیم تا حدودی میتوان گفت فیلم خوب و سرگرم کننده ای است اما از نظر ادعا و فکری که میخواهد در ذهن مردم نقش ببندد این فیلم نوعی توهین به مخاطب سینماست.